სულ ცოტა ხნის წინ, რო­გორც პო­ლი­ტი­კო­სი, ისე მოგ­ვევ­ლი­ნა - "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა - დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს“ პარ­ტი­უ­ლი სიით პარ­ლა­მენ­ტის დე­პუ­ტა­ტი გახ­და. თუმ­ცა მა­ნამ­დე, რო­გორც სპორ­ტსმენ­მა, სა­ინ­ტე­რე­სო გზა გა­მო­ი­ა­რა. წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში კა­ლათ­ბურ­თის ეროვ­ნუ­ლი ნაკ­რე­ბის ღირ­სე­ბას იცავ­და და ამ მნიშ­ვნე­ლო­ვან 15 - წლი­ან პე­რი­ოდს ოქ­როს წლე­ბად მო­იხ­სე­ნი­ებს.

"მოხ­და ისე, რომ სპორ­ტის­თვის იძუ­ლე­ბით მო­მი­წია თა­ვის და­ნე­ბე­ბა, ტრავ­მა მი­ვი­ღე და ჩა­მოვ­შორ­დი საყ­ვა­რელ საქ­მი­ა­ნო­ბას, რაც მტკივ­ნე­უ­ლი მო­მენ­ტია ჩემ­თვის. კა­ლათ­ბურ­თი ჩემ­თვის ყვე­ლა­ფე­რია, უამ­რა­ვი რამ მომ­ცა, ჩემი ოჯა­ხის შექ­მნაც კი მას­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი. ახ­ლა­ხან კა­ლათ­ბურ­თის ფე­დე­რა­ცი­ის პრე­ზი­დენ­ტად ამირ­ჩი­ეს და ისევ კა­ლათ­ბურ­თით ვი­ცხოვ­რებ, მე მისი უზო­მოდ მად­ლი­ე­რი ვარ - ამ­ბობს ცნო­ბი­ლი კა­ლათ­ბურ­თე­ლი და პარ­ლა­მენ­ტა­რი ვიქ­ტორ სა­ნი­კი­ძე და მისი ცხოვ­რე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ვან მო­მენ­ტებ­ზე გვიყ­ვე­ბა:

"კა­ლათ­ბურთზე ცოტა დაგ­ვი­ა­ნე­ბით შე­ვე­დი, სი­მაღ­ლე არ მი­წყობ­და ხელს“

1984 წლის1 - ლ აპ­რილს და­ვი­ბა­დე. ამ დღეს ყვე­ლა ხუმ­რობს და კარგ ხა­სი­ათ­ზეა, თან ად­ვი­ლად და­სა­მახ­სოვ­რე­ბე­ლი თა­რი­ღია. ბავ­შვო­ბის­დრო­ინ­დე­ლი დე­ტა­ლე­ბი და სკო­ლამ­დე­ლი წლე­ბი ბუნ­დოვ­ნად მახ­სოვს, ამი­ტომ ამ პე­რი­ოდ­ზე ბევ­რს ვერ ვი­ლა­პა­რა­კებ.


ორი წლით უფ­რო­სი ძმა მყავს, რო­მელ­საც, ჩემ­გან გან­სხვა­ვე­ბით, 2 წლის ასა­კი­დან ახ­სოვს ყვე­ლა­ფე­რი. ჩემი მშობ­ლე­ბიც სპორ­ტსმე­ნე­ბი არი­ან - მამა პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი კა­ლათ­ბურ­თე­ლი იყო, დე­დაც უნი­ვერ­სი­ტე­ტის გუნდში თა­მა­შობ­და, მათ კა­ლათ­ბურ­თის მეშ­ვე­ო­ბით გა­იც­ნეს ერ­თმა­ნე­თი. ასე რომ, სპორ­ტულ-სა­კა­ლათ­ბურ­თო ოჯახ­ში გა­ვი­ზარ­დე. სხვა­თა შო­რის, ჩემს კლას­ში ყვე­ლა­ზე მაღ­ლად არ ვით­ვლე­ბო­დი, მერე ავი­ყა­რე ტანი. ერთ დღე­საც, როცა სა­ზა­ფხუ­ლო არ­და­დე­გე­ბი­დან დავ­ბრუნ­დი, აღ­მოჩ­ნდა, რომ კლას­ში ყვე­ლა­ზე მა­ღა­ლი ვი­ყა­ვი. კა­ლათ­ბურთზე ცოტა დაგ­ვი­ა­ნე­ბით შე­ვე­დი, რად­გან სი­მაღ­ლე არ მი­წყობ­და ხელს. მშობ­ლებ­მა ჯერ ჩემი ძმა - ზურა შე­იყ­ვა­ნეს კა­ლათ­ბურთზე, მეც რა გა­მა­ჩე­რებ­და შინ მარ­ტოს და, ასე ვთქვათ, ძა­ლით "შე­ვეკ­ვე­ტე“ ამ სპორ­ტში. მა­შინ 12-13 წლის ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ "სჯობს გვი­ან, ვიდ­რე - არას­დროს", ხომ გა­გი­გო­ნი­ათ...

იხილეთ სრულადскачать dle 12.1